Katoen

Overdag dragen we het, ’s nachts slapen we ertussen: katoen. Het natuurlijke materiaal is luchtig, absorbeert goed en kriebelt niet. Maar het heeft ook schaduwkanten. De teelt vergt bijvoorbeeld veel water, kunstmest en bestrijdingsmiddelen. En de kleine Afrikaanse katoenboer kan onmogelijk concurreren met de grootschalige katoenteelt in de VS, waar grote landbouwsubsidies worden gegeven.

Katoenvezels bestaan uit cellulose, een koolhydraat.

Vergeleken met het zustermolecuul zetmeel is cellulose

sterker en bovendien onverteerbaar voor mensen. Het

verschil wordt veroorzaakt door de chemische ordening van

de ketenvormige koolhydraten.

Behalve vezels produceert de katoenplant ook eiwit- en

olierijke pitten. Helaas zijn ze giftig, maar daar hebben

biotechnologen iets op bedacht. En volgens textieltechnologen

kan katoen milieuvriendelijker worden gebleekt dankzij de

katalysator uit het mislukte wasmiddel OMO-Power.

In deze Chemische Feitelijkheid

• De Context: De katoenteelt vergt onevenredig veel water

en bestrijdingsmiddelen. Valt dat op te lossen?

• De Basis: Katoenpluizen bestaan uit cellulose. Hoe maak

je van zo’n pluis een T-shirt?

• De Diepte: Moderne biotechnologie maakt giftige

katoenpitten eetbaar. Wat is de truc? |

U heeft geen toegang tot deze editie. U dient in te loggen om deze editie online te lezen.

De feed werd niet gevonden.

Bestellen

Een abonnement op hét naslagwerk over chemie en moleculaire wetenschap? Dat kan via MijnTijdschrift. Iedere editie behandelt nieuwe inzichten en ontwikkelingen rondom materialen, gezondheid, voeding, energie en milieu.

Losse nummers zijn vanaf

€ 9,95 te bestellen bij MijnTijdschrift.

Abonneren >>

De Koninklijke Nederlandse Chemische Vereniging is de beroepsvereniging van en voor mensen die werkzaam zijn of studeren in de chemie, life sciences en procestechnologie. De KNCV wil een schakel zijn tussen bedrijven en mensen. Zie voor meer info: www.kncv.nl.



woensdag 24 april 2019